4 Aralık 2007 Salı

YORUM 14 - EMİN YENİLMEZ

Canım kardeşim,
Geçmişimizi bu kadar açık ve canalıcı yakalayacağını hiç düşünmemiştim. Sahi, neden yıllarca kaçtık bunlardan? Korkularımıza yenik düştük galiba. Neyse; şimdi kaleminden dökülen hikayemizi kutlama zamanı. Seni tebrik ediyorum, hiçbirimizin cesaret edemeyeceği şeyleri dile getirdin. Kitabı okurken gözyaşlarımıza hakim olamadık. Hem Nevin hem de ben sabaha kadar ağladık. Düşünüp hatırladığımda tekrar tekrar ağlıyorum. Hayatın bize karşı neden bu şekilde tavır takındığını galiba hiç çözemeyeceğiz. İnsan var olduğu sürece acıların da varolacağını ve onlarla birlikte yaşanması gerektiğini düşünüyorum. O korkunç kabus bizi seçti, başkaları da olabilirdi. Oraya dönmekten kendimi alamıyorum, sözde kitabını kutlayacaktık. Belki de yüzyüze konuşamadığımız şeyleri konuşabileceğimi düşündüğüm içindir. Anlatımını çok beğendim, arkadaşlarım da kitabını beğendiğini söylüyorlar. Kamuoyuna malolmuş bir kişi olarak geleceğinin daha parlak ve başarılı olması dileği ile...

Seni çok seviyoruz.
Emin/Nevin YENİLMEZ

Hiç yorum yok: