25 Kasım 2007 Pazar

YORUM 11 - BİLGİ KAYHAN

Kitabını okuduktan sonra Cemre gibi farkındalığının ne kadar yüksek olduğunu anlamaya başladım. Sevgili mesai arkadaşım Serap’çığım yüreğine, kalemine sağlık. İyi ki yazmışsın, iyi ki varsın...

Kitabın ilk yarısı gerçekten sarsıcı insanın içini acıtıyor. Yaşanmışlık var bir kere... Varolma çabalarını, acılarını senin pencerenden; film gibi izliyoruz sanki... İkinci yarısında ise her şey gibi aşk sevgi kavramlarının da içinin boşaltıldığı, çabucak tüketildiği günümüzde ben en çok Cemre ile Sarp’ın birbirine tutkunluklarını sevdim... Bir kez daha okumayı düşünüyorum ve bu sefer bir öncekinde farketmediğim yeni detaylar, yeni güzellikler farkedip, yeni tatlar alacağımı düşünüyorum...

Sevgiler
Bilgi KAYHAN

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Bir solukta okudum. Çok başarılı bir ilk..
Canım kardeşim, çok sevgili dostum. İyi bir edebiyat sever olduğunu biliyordum, kalemi güçlü diyordum, hatta romanını yazarken kısa kısa bölümler okumuştum, ancak tamamını okumak!! inan çok beğendim, akıcı anlatımın kitabı bir solukta bitirmemi sağladı.Cemreyle yaşadım, Muğber, Argın, Toprak, Poyraz, Sarp, hepsinin yanında hissettim o günlerde kendimi.
Romanın bütününde gözlemlediğim 2 farklı bölüm çok iyi bağlanmış bence, bir yanda evlat için, kardeş için hissedilenler, verilen mücadele ve sonrasında Cemrenin hissettiği aşk, sevgi...Tüm bunların yaşanmış olması buruyor insanın içini, ancak öte yandan hayat yine de tüm güzelliğiyle devam ediyor dedirtiyor insana.
İçi güzel dışı güzel arkadaşım, kitabınla bizim tanıdığımız Serap'ı herkesin tanımasını sağladın, seninle gurur duydum. Kitabını internet sitesinde gördüğümde işte dedim benim canım arkadaşım.
Çok başarılı bir ilk, devamını bekliyoruz çünkü tadı damağımızda kaldı romanının.

Necla Akın